ღمن و عليرضام و♥ღدخترِ ماه ღ♥ღ

ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ، ﺩﺭﺍﺯ ﻣﯽﮐﺸﻢ ﻭ ﻣﯽﻣﯿﺮﻡ. ﻣﺮﮒ، ﻧﻪ ﺳﻔﺮﯼ ﺑﯽﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻣﺤﻮ ﺷﺪﻥ، ﻣﺮﮒ، ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺗﻮﺳﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯼ....

مـــــن و تــــــو بچه دار مــــــی شیم اگــــــه پسر بشه حرفـــــــای قشنگـــــــی می زنه مثـــــــــل بـــابـــاش اگـــــه دختــــــــــــــر بشه با دهنش نـــــــه بـــــا چشماش حرفـــــــــ می زنه مثـــــــــل مـــــامــــــانـــــــش بـــــــا هــــــــم دعوامـــــــون مـــــــی شه اول گفتــــــــ مـــــامــــــان نه خیــــــر اول گفتـــــــ بابا اگه پســــــر باشــــه مامانشو بیشــــتر از هـــر کســــــــی دوس داره مثــــــل همــــــــه اگـــــه دختر باشــــــــــه اولیـــن مــــــردی که عــــــاشقش مـــــــی شه تویـــــی فکـــــــــر کنــــم... بــــا دستــــــای کــــــوچیــــکش همـــــــه ی خود خواهــــــی ...

به قول حسین پناهی: نیستیم ! به دنیا می آییم... عکس ِ یک نفره می گیریم ! بزرگ می شویم ،  عکس ِ دو نفره می گیریم ! پیر می شویم ،  عکس ِ یک نفره می گیریم … و بعد... دوباره باز نیستیم ...   ...

مدتهاااااااااااااااااااا پیش ﯾﻪ ﺑﺎﺭ  ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ.... ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻨﺎﺭﻡ . ﺭﻭﺵ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺑﻮﺩدددد ﺑﻌﺪ ﺩﯾﺪﻡ ﯾﻬﻮ زیر گوشم گفت:  " ﺑﺮﮔﺮﺩ ﻭ ﻣﻨﻮ ﺑﻐﻞ ﮐﻦ، ﻟﻄﻔﺎ ! ﺑﺎﺷﻪ؟ " ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﺪﻡ ... ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺩﻟﻢ ﻧﻣیاددددﺪ  ﺍﺯ ﮔﻞ ﻧﺎﺯﮐﺘﺮ ﺑﻬﺶ ﺑﮕﻢ  ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺩﻋﻮﺍ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ.... زمستان 87 ...

نوشته شده در گذشته ها... چه می‌شود کرد  دنیا همین خرابه بود  که به ما دادند  و ما به دست‌ خود خراب‌ترش کردیم با هم نساختیم  هر یک خانه‌ای بنا کردیم  با دیوارها و دری  که پشت‌شان پنهان شدیم  و هرگاه دلتنگ می‌شدیم  در را باز می‌کردیم  به امیدِ دیدار  با دیوارِ روبه‌رو...   ...

دوستم میگه : اگــــه یه رابطــــــه رو به وقتش تــــــموم نکنی و  هی دندون رو جگر بذاری و همـــــش یک طرفه ... اشتباه ها و کم محلی های طرفت رو تحــــــــمل کنی ... بزرگتــــــــرین خــــــیانت رو به خــــــودت و عــــمرت کردی ... وقتی چیـــــزایی که ناراحتــــــــت میکنه رو چنــــد بار تذکر دادی و باز طـــــرفت کار خـــودش رو کــــــرد ... یعنی  اون رابـــــطه بایـــد تموم شه ... یعنی  تــــــو براش ارزش نــداری  که بخواد بهت بــــها بـــده ... هر چی صبر کنـــــی هیچی درست که نمیـــــشه هیــــــچ این اعصــــاب و غـــرورتـــــــه که هر روز خــــــــرد تر میشه .. !! ...

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ  ﺭﺍ ﺑﻠﺪﯼ ... ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺁﺷﭙﺰﯼ  ﮐﻨﯽ ... ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺟﻠﻮ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﯽ ﻭ  ﺣﺲ ﮐﻨﯽ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ... ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻥ  ﺷﺎﻝ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺶ ... ﺑﺒﺎﻓﯽ ﻭﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﺝ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ  ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﯿﺴﺘﯽ ... ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ... ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ : ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﺩ ....! ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺩﻭﺳﺘﻢ  ﺩﺍﺭﯼ ؟ ... ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻟﺮﺯﯾﺪ ... ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ  ﺑﺎﺷﯽ  ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﻫﺎﯾﯽ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ  ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﻮﻧﺪ ... ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ  ﻣﯿﮑﻨﺪ : ﺧﻮﺷﮑﻠ...

 دلم براي كودكي هايم تنگ شده ....من بودم و قايقي كاغذي كه آرزوهايم را سوار بر آن   به دستان مهربان آب مي سپردم...... آن روزها ناخداي كشتي روياهايم¸ خودم بودم  و  چه زود به ساحل مي رساندم مسافران قايقم را.... اما.... اين روزها... خودم هم مسافرم... چه رسد به آرزوهايم..... حتي...... نمي دانم چرا آب هم ديگر مثل سابق مهربان نيست... ...